De voorzitter van het comité dat het beeld samen met gemeente, Sassianen en het bedrijfsleven verwezenlijkte, Cor Blad, zei dat het beeld is gemaakt uit 'respect en waardering voor onze ouders die ons een waardig bestaan hebben gegeven'. En opdat het 'rasvolk Sassianen niet vergeten wordt, want zo wil ik ons toch noemen'. "Dit beeld staat symbool voor alle Sassianen."

Het beeld De Sassiaan is er gekomen dankzij giften van particulieren, het bedrijfsleven en een bijdrage uit het wijkbudget van het Soesterkwartier. Maar vooral ook dankzij de inzet van stel Sassianen en hun nakomelingen. Zij hebben zich niet alleen hard gemaakt voor de komst van het monument. Zij staken er letterlijk de handen voor uit de mouwen. Zo sjouw-den zij enige weken geleden rond de 1000 keien, oorspronkelijk afkomstig uit het Sasje, naar Puntenburg, als een passende omlijsting voor 'hun' beeld.

Het Sasje was het eerste officiële woon-wijkje buiten de historische binnenstad van Amersfoort. Het eerste huis is rond 1873 gebouwd.
Het Sasje besloeg de Eemstraat en enkele zijstraten. Generaties arbeiders hebben hier gewoond. Zij verdienden hun brood bij het spoor, in de haven of in een van de fabrieken aan de Eem. De huizen waren klein, het aantal kinderen groot en de lonen laag, De Sassianen verrichten zwaar werk en maakten vaak lange dagen om hun gezinnen te kunnen onderhouden. Het was dus geen vetpot, maar de saamhorigheid was bijzonder groot. Er werd veel gelachen in het Sasje en Sassianen konden altijd op elkaar rekenen als ze hulp nodig hadden.

De laatste huizen van het Sasje zijn enkele jaren geleden gesloopt om plaats te maken voor het Eemcentrum. De Sassianen wonen nu over heel Amersfoort verspreid, maar zijn nog steeds gehecht aan hun oude buurtje. Op een reünie in 2000 kwamen meer dan 400 Sassianen. Daar is het idee geboren om een monument te laten maken ter herinnering aan het Sasje en uit waardering en respect voor alle oudere Sassianen.

Comitévoorzitter Cor Blad zei dat het beeld er was gekomen opdat de oude buurt en het 'rasvolk Sassianen' niet zal worden vergeten. "Voor de mannen, die naast hun werk, nog ander werk en handel voerden, en voor de vrouwen die de zware taak hadden om de vaak grote gezinnen van de juiste zorg te voorzien."

Blad herinnerde er aan dat in het Sasje lief en leed werden gedeeld, maar dat buitenstaanders dat niet zagen en de Sassianen al snel asociaal noemden.

"Maar het is eigenlijk andersom", aldus Blad, "Ik denk dat wij Sassianen het woord sociaal en sociaal gedrag hebben uitgevonden. Ik citeer uit het Nederlands Prisma woordenboek het woord sociaal: maatschappelijk, in groepsverband levend en functionerend, gezelligheids- en sociale wezens, de menselijke samenleving, sociale academie HBO-instelling voor welzijns- en personeelswerk, wetenschappen betreffende het sociale leven van mensen, pedagogie, psychologie, en sociologie. Eigenlijk zijn Sassianen dus allemaal dokterandus! Ik wil hiermee zeggen dat andere mensen misschien nog wel een hoop van ons kunnen leren."

Blad gaf de gemeente en wethouder De Wilde nog een pluim voor alle verleende medewerking. "We hebben allemaal wel eens iets aan te merken op de gemeente, maar in deze zijn ze voor ons een bijzondere partner geweest." De wethouder meldde dat hij de juiste persoon was om de onthulling te verzorgen omdat hij, als geboren en getogen Amersfoorter, de Sassianen altijd heeft gewaardeerd.

Overigens is er de laatste tijd veel aandacht geweest voor de verdwenen buurt. Zo was er onder meer een grote reünie, en verscheen het boek 'Voordat ’t Sasje helemaal vergeten wordt'. En er is een website: www.sasje.net

Het beeldcomité had een klein bedrag over, maar genoeg om het te schenken aan de Mulock-school, een school voor moeilijk opvoedbare kinderen.

Foto's: Amersfoort Nu/Kees Quaadgras